Ik heb het nog nooit gedaan maar ik denk dat ik het wel ….. durf!
Voor de Labradorpost schrijf ik columns over Boris’ belevenissen. Deze is verschenen in de Labradorpost van juni 2022 
Er zijn soms dingen die ik een beetje spannend vind om te doen met Boris. Want wat nou als ‘ie blaft of zich op een andere manier misdraagt? Als ik alleen met hem ergens ben: wat nou als ik naar het toilet moet?
Over zulk soort dingen kan ik enorm piekeren. Mijn perfectionisme en ‘graag willen weten wat er gaat gebeuren’ zitten me daar nogal in de weg. Ik ben een grote meid, heb echt wel voor hetere vuren gestaan, maar sommige dingen ga ik (onnodig) uit de weg.
Eén van de dingen op mijn bucketlist was toch wel “een workshop doen bij Judith Lissenberg”.
Judith is journalist, schrijver, hondentrainer en ze heeft creatief lesgeven tot een kunst verheven. Ik zag op haar facebookpagina een oproepje voorbij komen wat je zou willen doen als ze een workshop zou organiseren. En na een aantal berichtjes heen en weer schreef ik me in voor de workshop “gewoon lekker doen!”
Op een mooie vrijdagochtend togen Boris en ik naar Kerkwijk. Er waren nog 11 andere honden van allerlei rassen en hun vrouwtjes. (Waarom waren er eigenlijk geen mannen?) Uiteraard waren de honden van Judith, Pete en Stitch, er ook. Thuis had ik tenminste 1 beteuterd kind, want die wilde dé Pete en Stitch ook wel in het echt zien! Mijn dochter kende ‘Aussie Pete’ namelijk van een boek.
Iedereen had een eigen, ruime, plek en de honden konden elkaar zien, maar niet zomaar bij elkaar komen. Boris vond het ook wel een beetje spannend. Waar ik dacht dat ik na zijn tweede verjaardag het hele pubergedoe gehad zou hebben (was dit alles??) werd hij van de ene op de andere dag ineens weer enorm geïnteresseerd in andere honden. Er viel veel te kijken en te snuffelen.
Het thema van de workshop was aapjes. En zo deden we een oefeningetje met een opwindaapje en bleef Boris daar keurig bij liggen, deed Boris ‘pootjes op’ en ‘pootjes op de vloer’. Doosje en Aapje aanwijzen lukte niet, daar had ‘ie het veel te druk voor.
Er kwam een aapje uit de mouw en er werden aapjes gevangen. Elke opdracht werd duidelijk uitgelegd en door Judith en één van haar honden voorgedaan.
We waren een paar uur lekker samen bezig. Als ik even naar het toilet wilde, of thee wilde halen kon Boris even rustig wachten. Er zaten haken aan de muur waar ik de lijn aan vast kon maken. En wat me verbaasde? Hij bleef rustig zitten. En dat deden eigenlijk de meeste honden. Tussendoor was er pauze en voldoende tijd om even een rondje te lopen.

Een van de oefeningen was ‘blijven zitten als er iets leuks voorbij komt vliegen.’ Boris was hélemaal gek van het knuffelaapje dat we kregen. Boris moest blijven zitten terwijl ik de aap in een bakje gooide. Natuurlijk hadden we dat thuis ook wel eens gedaan, maar hier, zo in een andere omgeving, met zijn nieuwe lievelingsspeeltje…. Eerst wat verder weg, steeds dichterbij, het ging hartstikke goed. Tot ik dat wilde filmen voor de thuisblijvers en dus maar half oplette wat er gebeurde. En toen mislukte het direct en greep Boris het aapje. Jammerrrr voor mij. Ruilen voor een koekje dan maar. 

En wat we ook deden, altijd kwispelde Boris zijn enthousiaste staartje. Ik leerde iets over dat staartje waar ik nog nooit bij stilgestaan had….. Als het staartje rustig is, dan is Boris ook rustiger. Wist ik dat echt niet? Vast wel, maar nu het me zo verteld werd viel het kwartje.  Je doet hem geen groter plezier dan wanneer hij iets met me mag doen. ‘pianospelen’ op twee krukjes, een verstopt aapje zoeken, overal is hij voor in.

Het was een leuke, leerzame en vermoeiende ochtend. Was het zo eng als ik gedacht had? Nee! Zeker niet. Ik had me echt niet zoveel zorgen hoeven maken. Mijn ervaring met eerdere trainingen was dat er wel eens heel veel ‘druk’ lag op baas en hond. Dat was hier helemaal niet. Wat lukt was goed, wat niet lukte was voor thuis. Heel relaxed en heel fijn. Geen hoge verwachtingen maar vooral plezier maken. Ik nam twee aapjes en een vermoeide hond mee naar huis. En een volgende keer durf ik gewoon weer! Voor Boris en voor mij werkte het zo heel goed en we hadden veel plezier. Nu waren het aapjes. Maar het werkt vast ook goed met lama’s, wasberen of luiaards. Als het maar relaxed is.