Al in november 2020 deed ik mee aan de theorie – dag voor de specialisatie “de hond uitgelicht”. Het ging over je hond inzetten tijdens een traject. Het was een privé – les, vanuit mijn huis. Na het theorie gedeelte en de thee gingen we met Boris op pad. We oefenden met het passeren van mensen, en ook bij het Enorme beeld wat hier in het dorp op het plein staat. Boris vond ‘m eng en blafte ernaar. Inmiddels hebben we zo vaak geoefend dat hij er niet meer naar blaft!
Eind maart was het tijd voor het praktijk deel.
Oorspronkelijk zouden we dat op mijn werkplek doen, een dagcentrum voor mensen met Niet aangeboren hersenletsel, maar vanwege corona en het niet verlengen van mijn contract vanwege boventallig zijn ging dat niet door.
“De situatie” was dat ik bij iemand op bezoek zou gaan, met een dochter die bang is voor honden. We zouden de binnenkomst oefenen, en het contact met de angstige cliënt.
Het was een rollenspel. De docent was de moeder, haar dochter de dochter en haar zoon was ook thuis. Zelf hebben ze drie honden, en bang was er niemand.
Boris en ik moesten hard aan de slag. In een vreemd huis, met vreemde geurtjes. We oefenden met rústig binnen komen en met zijn reactie op gillende en springende kinderen.
Mijn eigen dochter was mee, en die maakte de filmpjes.
Het was een hele leerzame middag, en mijn dochter mocht aan het eind nog even de honden zien en aaien. Dat was ook weer een oefening voor iedereen, want deze honden zagen niet zo vaak kinderen.