Een aantal weken geleden viel er al een klein beetje sneeuw. Te weinig om een sneeuwpop van te bouwen of om met de slee op pad te gaan. Afgelopen weekend viel er een flink pak sneeuw. Kinderen blij, Mama blij en Boris ook blij. Lekker rennen door de sneeuw, een beetje springen en meegenieten van alle vrolijkheid. We hebben lekker gewandeld op zondag. De kinderen erbij op de slee en Boris en ik gingen ook nog even samen de dijk op.

Boris rende, sprong en onderweg kwamen we ook wel diepe sneeuw tegen.
Echt genieten voor baas en hond.
’s Avonds was het ineens een heel zielig hondje. Hij liep een beetje raar, ging niet meer zo graag zitten en zijn staart hing raar en zielig naar beneden.
Een cold water tail. Dit is een spierprobleem dat zich voor kan doen door flinke inspanning in combinatie met kou. De Engelse benaming is Limber Tail Syndrome.

Ik had er wel eens van gehoord, maar dacht dat het echt alleen door zwemmen kon komen. Maar dat is dus niet zo. Het kan dus ook door ‘kou en inspanning.’

Een cold water tail komt vooral voor bij jachthonden.
Het doet flink zeer, en daar zijn de honden dan niet lekker van. Boris had echt moeite met gaan zitten en liggen. Ik overlegde met de dierenarts. Het enige dat je kunt doen is pijnstilling geven. Boris kreeg pijnstilling en na bijna twee dagen rustig aan gaat het wel weer een stuk beter. Zijn staart ‘doet het weer beter’ en hij is ook een stuk enthousiaster.
Het was een heel sneu gezicht.
Het kan zijn dat Boris het vaker krijgt, dus ik ga ervoor zorgen dat ik pijnstilling in huis heb voor hem.

bron: AniCura.nl